Vincent werkte tijdens zijn Break bij een populaire beach bar

Het is bijna een jaar geleden dat ik na drie maanden op Bonaire gewoond te hebben weer terugvloog naar Nederland en in die drie maanden heb ik zo ontzettend veel meegemaakt, dat het moeilijk is om dat allemaal samen te vatten in een kort verhaaltje.
Ik moet zeggen dat het niet altijd even makkelijk was bij Coco. Het waren lange en intensieve werkdagen, maar na iedere werkdag dronken we met het hele team nog even een drankje en tijdens die momenten heb ik leuke contacten opgedaan met mijn collega’s, zelfs kortstondige vriendschappen gesloten.
Nu even wat anders; iedere zondag hadden met de groep van Bonaire Break een uitstapje op het eiland. Dat was altijd erg amusant en gezellig en soms zelfs leerzaam, zoals toen we een bustoer over het eiland maakten. We reden door Kralendijk (het hoofddorp van Bonaire), langs het Gotomeer (waar ontzettend veel flamingo’s te zien zijn), door Rincon (het oudste dorp van het eiland) en natuurlijk langs de kleine oude hutjes waar vroeger slaven onder barre omstandigheden opeengepakt leefden en werkten ten behoeve van de zoutwinning. Die zoutwinning wordt tot op de dag van vandaag nog steeds uitgevoerd en dat kun je zien aan de prachtige witte heuvels aan de westkust van Bonaire.
Ik maakte die bustoer daarna zelf ook nog vaak om mijn scooter en dikwijls maakte ik dan even een pitstop om een duik te nemen in het heerlijk verkoelende water van de zee, of ik stopte om even te genieten van het uitzicht. De beste plek om te bezoeken voor dat laatste is zonder twijfel Seru Largu, wat in het Papiaments ‘grote heuvel’ betekent. Het is dan ook de hoogste (vrij toegankelijke) berg van het eiland. Als je op een heldere ochtend daar gaat staan kun je zelfs de kust van Venezuela zien. Op minder heldere ochtenden is het uitzicht nog even prachtig! Het is vanaf die top net alsof je naar een diorama zit te kijken.
Na zo’n tochtje met de scooter keerde ik altijd terug naar het resort dat altijd bruiste. Iedereen was altijd wel in voor een spelletje of om er samen even op uit te gaan. Dan gingen we bijvoorbeeld naar Sorobon, waar je lekker kunt neerstrijken op een strandbedje met een Brightje en als je wilt kun je daar ook goed windsurfen. Soms ging ik weleens in mijn eentje ergens heen en vaak kwam ik dan een bekende tegen, heel gezellig!
Goed, naast het feit dat er gewerkt werd en dat er veel uitstapjes gemaakt werden met de groep, was het grote doel van de Break natuurlijk een plan maken voor mijn toekomst. Daarvoor had ik iedere week een of twee afspraken met Mirjam, mijn studiecoachbegeleider. Zij heeft me geholpen mezelf beter te leren kennen en uiteindelijk hebben we samen op basis van persoonlijkheidstesten en boeiende gesprekken een studiekeuze gemaakt. Het werd Creative Business en met die studie ben ik nu aan de gang.
Om af te sluiten wil ik graag nog iets zeggen. Hoewel het alweer een jaar geleden is dat ik op Bonaire was heeft mijn verblijf daar zo’n grote impact gehad dat ik het mij voor de rest van mijn leven zal bijblijven. Eens in de zoveel tijd spreek ik nog af met andere Breakers uit mijn groep, mensen die mij in de korte tijd die we daar waren dierbaar zijn geworden. Dat is het mooie van zo’n Break; je wordt samen in het diepe gegooid en je komt met een enorme zak aan ervaringen en zelfs nog wat vrienden terug in Nederland.